Technologia odzysku cynku ze zużytych opon samochodowych została opracowana przez zespół naukowców z Wydziału Chemii UMK w Toruniu kierowany przez prof. Jerzego P. Łukaszewicza. Nowatorska metoda została opisana w specjalistycznym dwumiesięczniku z zakresu przemysłu opon Asia-Tyre.
Technologia jest efektem badań prowadzonych przez pracowników Katedry Chemii Materiałów, Adsorpcji i Katalizy UMK prof. Jerzego P. Łukaszewicza (kierownika), dr Annę Ilnicką (asystentkę) oraz mgr Aleksandrę Cyganiuk z Pracowni Analiz Instrumentalnych UMK. Tematykę tę rozwija obecnie mgr Bartłomiej Wasiniak (również z Katedry Chemii Materiałów, Adsorpcji i Katalizy UMK).
Masa opon samochodowych wytwarzanych rokrocznie na świecie przekracza 20 mln ton. Opony pojazdów mechanicznych po zakończeniu użytkowania, stanowią jedno z najpoważniejszych obciążeń środowiskowych, zwłaszcza po uwzględnieniu czasu samoistnego rozkładu opony (przyjmuje się, że jest to okres od 50 do 100 lat). Zużyta opona może być potraktowana jako zasobnik cennego surowca do dalszego przetwarzania lub jako zasobnik energii, o kaloryczności wyższej niż przeciętna kaloryczność węgla kamiennego. W Polsce do 60% masy zużytych opon jest spalanych np. w cementowniach. Opony samochodowe stanowią od 10 do 20% masy spalanego paliwa do opalania pieców cementowych. Wiąże się to z emisją związków cynku do atmosfery i skażeniem tym metalem gleb wokół cementowni. Przy rocznej produkcji 20 mln ton opon i zawartości ZnO rzędu 1-2% w gumie oponiarskiej, w corocznie wytwarzanych oponach znajduje się od 200 000 do 400 000 ton tego tlenku. Alternatywą jest głębokie chemiczne przetworzenie masy gumowej np. przez beztlenową pirolizę masy gumowej. Obecność ZnO w zużytej gumie jest poważnym problemem utrudniającym pirolityczne przetwarzanie opon. Opracowana przez zespół chemików z UMK w Toruniu technologia prowadzi do odzysku cynku i jest połączona z kogeneracją ciepła lub energii elektrycznej. Jest objęta zgłoszeniem patentowym w Urzędzie Patentowym RP.